Pierwsza notka

Po zimie

Tylko ten czas się dla mnie liczy

Gdy wieją wiatry pokoju

I słońce promieniami swymi delikatnymi

Otula serce, topi nienawiść jak sopel lodu

Opuszcza nas zima

Jej srogie mrozy

I rodzi się

Rodzi

Zielona główka jedwabiu

Rozwija swe liście

Ze snu wielkiego

Drzewo

Na jeziorze niebiesko białe falbany

I chmury coraz weselsze

Otula to ciepło me ciało

Stęsknione

I warg twych i dotyku

I szeptów i pocałunków mi skradzionych

W mej duszy

Jakbym wirowała

Dawno zburzona została

Harmonia jak domek z kart

Przy podmuchu lekkim

Szybuje gdzieś gdzie sięgnąć jej nie zdołam

Bez powrotu bez najmniejszych o to starań

Do ciebie

Do twego ciała

    Zakochana